Από το βράδυ της περασμένης Κυριακής η εισβολή του
κουμπουροφόρου προέδρου του ΠΑΟΚ στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Τούμπας,
λίγο πριν τη λήξη του αγώνα ΠΑΟΚ – ΑΕΚ έδιωξε από τα πρωτοσέλιδα όλα τα θέματα
που μονοπωλούσαν την επικαιρότητα από τις αρχές του έτους (Σκοπιανό, σκάνδαλο Novartis, τουρκικές
προκλήσεις στο Αιγαίο, έρευνες στην ΑΟΖ της Κύπρου για φυσικό αέριο και
Τουρκικές αντιδράσεις, σύλληψη των Ελλήνων στρατιωτικών από την Τουρκία στην
περιοχή του Έβρου).
Και το γεγονός της εισβολής δεν έγινε πρωτοσέλιδο επειδή γεγονότα
τέτοιου ή παρομοίου μεγέθους είναι άγνωστα στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το αντίθετο μάλιστα.
Τα τελευταία 30 χρόνια και γεγονότα με κουμπούρια στους
αθλητικούς χώρους έχουμε ξαναδεί
Και κουμπουριές στον περιβάλλοντα χώρο των γηπέδων έχουν
πέσει.
Και τα φαινόμενα βίαιης συμπεριφοράς αθλητικών παραγόντων
είναι συχνά.
Και οι νταβατζήδες παράγοντες (πρόεδροι και λοιποί
εμπλεκόμενοι) είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο στο ποδόσφαιρο εδώ και χρόνια.
Τι ήταν αυτό που έκανε την εισβολή του κουμπουροφόρου Ιβάν
Σαββίδη όχι μόνο να γίνει πρωτοσέλιδο αλλά να ταράζει με τα απόνερα της μέχρι
και σήμερα την επικαιρότητα;
Πρώτον ότι η εισβολή μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση
που μετέδιδε τον αγώνα και δεύτερον επειδή ήταν ο Ιβάν Σαββίδης.
Ο επιχειρηματίας που έχει «εισβάλει» τα τελευταία 5 χρόνια
στην επιχειρηματική και αθλητική ζωή της χώρας, και που με τις ενέργειες και
τις τοποθετήσεις του έχει δημιουργήσει περισσότερους εχθρούς παρά φίλους.
Κύριο αντίπαλο του στο αθλητικό με επιδράσεις και στον
πολιτικό χώρο τον Βαγγέλη Μαρινάκη, που μέχρι πρότινος έλεγχε το χώρο του
ποδοσφαίρου και με τον οποίο στην παρούσα φάση τον χωρίζουν εκτός των αθλητικών
και οι διαφορετικές πολιτικές τους επιλογές.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης με τις παραδοσιακές και οικογενειακές
σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη, είχε την υπόγεια στήριξη της ηγεσίας του
ΣΥΡΙΖΑ το 2014 για να κερδίσει τον Δήμο του Πειραιά αλλά μετέπειτα ήρθε σε
ανοικτή κόντρα με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ λόγω των κυβερνητικών κινήσεων που
έγιναν μετά το 2015 στο χώρο του ποδοσφαίρου και της εμπλοκής του στα ανοιχτά
δικαστικά θέματα για την εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο.
Αυτές οι κυβερνητικές κινήσεις είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει
τον έλεγχο του ποδοσφαιρικού χώρου ο Βαγγέλης Μαρινάκης, αυτός να περάσει στα
χέρια των Σαββίδη – Μελισσανίδη με τον Ιβάν να έχει τον κύριο λόγο.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης ξεκίνησε ένα σκληρό πόλεμο στην
κυβέρνηση μέσω των ΜΜΕ που ελέγχει και ξεκάθαρα στηρίζει πλέον τον Κυριάκο
Μητσοτάκη και τη ΝΔ.
Τα γεγονότα της περασμένης Κυριακής ήταν βούτυρο στο ψωμί
του Βαγγέλη Μαρινάκη και της ΝΔ για να επωφεληθούν παίρνοντας ρεβάνς ο πρώτος
για το χάσιμο του ελέγχου στο χώρο του ποδοσφαίρου και οι δυο μαζί για να
πλήξουν καίρια πολιτικά την κυβέρνηση.
Βέβαια γέλια προκαλούν σε όσους δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου η
προσπάθεια να κάνει κριτική για τα τεκταινόμενα στο ποδόσφαιρο ο Βαγγέλης
Μαρινάκης που κληρονόμησε και διαιώνισε το σάπιο σύστημα του Σωκράτη Κόκκαλη
και η ΝΔ που ανέχτηκε και πριμοδότησε την ίδια κατάσταση στο παρελθόν ως
κυβέρνηση.
Το σύνολο των υγιών φίλαθλων από την άλλη πλευρά, όποια
ομάδα και αν υποστηρίζουν, ανέμεναν να δουν αν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για
κάθαρση στο χώρο του ποδοσφαίρου με κύριο εκφραστή Ιβάν Σαββίδη, ήταν μια
πραγματικότητα ή απλά άλλαξε αυτός που έχει το πάνω χέρι.
Και η απογοήτευση τους ήταν μεγάλη διότι στην πράξη απλά
άλλαξε ο Μανωλιός και μάλιστα είναι και κουμπουροφόρος
Βέβαια αν η διάθεση της κυβέρνησης για κάθαρση στο χώρο του
ποδοσφαίρου ήταν πραγματική και απλά ο διαχειριστής είχε αλλά πράγματα στο
μυαλό του και φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων ή η κάθαρση ήταν μια μπαρούφα
μένει να αποδειχθεί άμεσα.
Και αυτό διότι το κόστος για την κυβέρνηση είναι μεγάλο και
όχι μόνο αθλητικό αλλά και πολιτικό.
Η εικόνα του Ιβάν Σαββίδη δεν είναι η εικόνα ενός αθλητικού
μόνο αλλά και ενός οικονομικού παράγοντα που θέλει να εξαπλωθεί όχι μόνο στην
οικονομική δραστηριότητα του τόπου αλλά και να παίξει γενικότερο ρόλο στη
οικονομική και πολιτική ζωή με την αγορά ΜΜΕ.
Και μπορεί να ξεκίνησε ο Ιβάν Σαββίδης τις επιχειρηματικές
του δραστηριότητες επί διακυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά αλλά η γρήγορη πρόσδεση του
με τον Πάνο Καμμένο και η διασύνδεση του μέσω αυτού με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι στη
συνείδηση του κόσμου δεδομένη.
Όπως για την υπόθεση Novartis στη συνείδηση της κοινωνίας
είναι δεδομένη η διαπλοκή της ΝΔ με τη συγκεκριμένη φαρμακευτική εταιρία είτε
πιάστηκε ένα στέλεχος της με τη μίζα στα χέρια είτε όχι, έτσι και με τη σχέση
Ιβάν Σαββίδη με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το ζητούμενο είναι να αποδείξει η τωρινή
κυβέρνηση ότι δεν υπάρχουν στοιχεία διαπλοκής με τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ.
Μπορεί η κυβέρνηση να θεωρεί ότι πρέπει να αποδείξει «δεν
είναι ελέφαντας» αλλά αυτό είναι δικό της πρόβλημα όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση.
Το πρώτα δείγματα δείχνουν ότι η κυβέρνηση σε κεντρικό
επίπεδο παίρνει αποστάσεις.
Το δυστύχημα όμως είναι ότι το σύνολο σχεδόν των βουλευτών όλων
των κομμάτων ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα σιωπούν αντί να καταδικάζουν το γεγονός
στην καλύτερη περίπτωση, ενώ στη χειρότερη εκδοχή δικαιολογούν όσα συνέβησαν με
γλοιώδη τρόπο.
Οι πράξεις της κυβέρνησης θα κρίνουν αν πραγματικά θέλει τη
ρήξη με τους οικονομικούς νταβατζήδες της χώρας και όσους θέλουν να τους
αντικαταστήσουν.
Ο χρόνος για την ίδια είναι λίγος πλέον με δική της ευθύνη,
γιατί άφησε τα πράγματα να κυλήσουν από διαφορετικά ρυάκια μεν, που όμως
κατέληξαν στην παλιά κοίτη του ποταμού της διαπλοκής.
Αν λοιπόν δεν αποδείξει ότι το πράγμα απλά ξέφυγε και
πρόθεση της δεν είναι η αλλαγή των νταβατζήδων αλλά η μείωση της δύναμης τους,
με στόχο την εξάλειψη τους, η πορεία της είναι προδιαγεγραμμένη.
Τον ουρανό με τα άστρα να φέρνει στη γη, όλα θα πνίγονται
στη λάσπη της κυρίαρχης αντίληψης «όλοι είναι ίδιοι».
Τα παραδείγματα του παρελθόντος είναι νωπά στις μνήμες όλων.
Αν τα θέματα για τη χώρα είναι κρίσιμα σε πολλούς τομείς και
δεν μπορεί να σπάσει τα αυγά ας ξεκινήσει από αυτό που είναι κυρίαρχο.
Κανένας δεν την κρατά και δεν της υπαγορεύει τίποτα και η
κυβέρνηση είναι αυτή που καθορίζει την πορεία του τόπου.
Άντε γιατί η κλεψύδρα έχει σχεδόν αδειάσει.
Κ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου