ΟΙ ΓΟΡΔΙΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ΄ ΔΕΝ ΛΥΝΟΝΤΑΙ

ΠΡΩΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, στο περιθώριο της συνάντησής του με τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιο για θέματα Ευρώπης, Γουες Μίτσελ, δήλωσε ότι έχει καταθέσει εναλλακτικό σχέδιο για επίλυση του Μακεδονικού.

Εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν θα επικυρωθεί στη γειτονική χώρα και εξήγησε πως το σχέδιό του θα εξυπηρετεί τους ίδιους γεωπολιτικούς στόχους με τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά δεν θα αγγίζει το ονοματολογικό.

Το σχέδιο του περιλαμβάνει την υπογραφή αμυντικής συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα, την πρώην ΓΔΜ, την Αλβανία, τη Βουλγαρία και σε μεταγενέστερο επίπεδο και τη Σερβία, με στόχο τη δημιουργία τόξου σταθερότητας στα βόρεια σύνορα της χώρας.

Με την πρόταση του αυτή θεωρεί ότι θα αναχαιτιστεί η Ρωσική διείσδυση στα Βαλκάνια και θα θωρακιστεί η σταθερότητα στην πρώην ΓΔΜ.

Με αυτόν τον τρόπο παραπέμπει στο μέλλον τη λύση του ονοματολογικού.

Είναι η πρώτη φορά από το 1974 και μετά που Υπουργός Εθνικής Άμυνας διαφωνεί με την εξωτερική πολιτική της χώρας, εκφράζει δημόσια τη διαφωνία του και χαράσσει (προτείνοντας) μια διαφορετική εξωτερική πολιτική από αυτή που υλοποιεί μία Ελληνική κυβέρνηση.

Το πιο επικίνδυνο είναι ότι διαρρέει στους δημοσιογράφους ότι η συγκεκριμένη πρόταση συζητήθηκε στη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αυτονόητα.

Από πότε και ως τι ο Π. Καμμένος χαράσσει την εξωτερική πολιτική της χώρας;

Με ποιο  δικαίωμα ο Π. Καμμένος (αν και αρχηγός κόμματος που είναι εταίρος στη κυβέρνηση) εκφράζει τις προσωπικές απόψεις ή τις θέσεις του κόμματος του, στη διάρκεια επίσημων συναντήσεων στις οποίες παρίσταται ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας, εκπροσωπώντας τη χώρα;

Και αν ακόμα θεωρήσουμε ότι όντως πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια των συναντήσεων του πρωθυπουργού με τον Ν. Τραμπ συζητήσεις, για ένα, δυο ή είκοσι δυο εναλλακτικά σενάρια, που αφορούν το θέμα της επίλυσης του ονοματολογικού για την πρώην ΓΔΜ ή εναλλακτικά σχέδια αν δεν μπορέσει να ενταχθεί η συγκεκριμένη χώρα στο ΝΑΤΟ, πως ο Π. Καμμένος δημοσιοποιεί αυτές τις συζητήσεις βλάπτοντας καταφανώς τα συμφέροντα της χώρας;

ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

Στην ίδια συνάντηση ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, ανέφερε κατά λέξη:

«Η Ελλάδα θεωρεί τις ΗΠΑ στρατηγικό εταίρο και σύμμαχο, τον μοναδικό θα τολμούσα να πω. Είναι σημαντικό για την Ελλάδα οι ΗΠΑ να αναπτύξουν στρατιωτικές δυνάμεις στη χώρα σε μία πιο μόνιμη βάση όχι μόνο στον Κόλπο της Σούδας, αλλά επίσης στον Βόλο, στη Λάρισα και στην Αλεξανδρούπολη»

Μετά δε τη θύελλα που ξεσηκώθηκε για την πρόταση του η οποία βρίσκεται έξω από τα πλαίσια του κυβερνητικού σχεδιασμού (επιβεβαιώθηκε αυτό και από τις μετέπειτα δηλώσεις από το Μέγαρο Μαξίμου) αντί να σιωπήσει ή να προσπαθήσει να ανασκευάσει, δήλωσε:

«Οι περίφημες βάσεις ήδη λειτουργούν»

Ενώ νωρίτερα ο αντιπρόεδρος των ΑΝΕΛ Π. Σγουρίδης επιβεβαίωσε (έχοντας σαφώς από πριν συνεννοηθεί με τον Π. Καμμένο), ότι ήδη λειτουργεί Αμερικάνικη βάση ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη.

Ας κάνουμε μία υπόθεση εργασίας πριν αναφέρουμε το τελευταίο ερώτημα που προκύπτει από όλα αυτά.

Ας υποθέσουμε ότι όσα αναφέρει στο δεύτερο γεγονός ο Π. Καμμένος ισχύουν και ότι η Ελληνική κυβέρνηση παράσχει στρατιωτικές διευκολύνσεις στις ΗΠΑ, σε διάφορες στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Αυτές οι διευκολύνσεις δεν θέλει η Ελληνική κυβέρνηση (και η Αμερικάνικη κυβέρνηση επίσης για τους δικούς της λόγους) να πάρουν επίσημο χαρακτήρα, να δημοσιοποιηθούν και να επισημοποιηθούν, διότι θεωρεί ότι έτσι βλάπτονται τα εθνικά συμφέροντα και θα δημιουργηθούν προβλήματα στις σχέσεις της Ελλάδας με άλλες χώρες.

Μετά τη δημοσιοποίηση από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας του συγκεκριμένου γεγονότος πόση ώρα πρέπει ο Πρωθυπουργός να δώσει περιθώριο στον Π. Καμμένο για να μαζέψει τα μολύβια του, τα χαρτιά του και να υποβάλλει την παραίτηση του;

Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει ότι το μοναδικό και ισχυρό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος.

Και η αντιπολίτευση και τα οικονομικά συμφέροντα που την στηρίζουν γνωρίζουν το ίδιο ακριβώς και για αυτό επικεντρώνονται σε ένα πόλεμο φθοράς και λάσπης που έχει μοναδικό αποδέκτη τον πρωθυπουργό.

Γνωρίζουν ότι μόνο έτσι μπορούν να ελπίζουν σε επάνοδο στην κυβέρνηση (την εξουσία εξάλλου δεν την έχασαν ούτε μία στιγμή τα τελευταία 4 χρόνια).

Αν ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί:

ότι μπορεί να ανέχεται συμπεριφορές σαν αυτές του Π. Καμμένου,

ότι μπορεί να δίνει την εικόνα ενός πρωθυπουργού που δεν μπορεί να επιβάλλει την κυβερνητική γραμμή στα μέλη της κυβέρνησης του,

ότι μπορεί η εικόνα ενός ισχυρού Π. Καμμένου και ανίσχυρου (γιατί άραγε;) Α. Τσίπρα

να συνεχιστούν και δεν θα έχουν επιπτώσεις στον ίδιο, τότε ας μην κάνει τίποτα.

Αν όμως ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί ότι

ΟΙ ΓΟΡΔΙΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ΄ ΔΕΝ ΛΥΝΟΝΤΑΙ

και όσοι το έκαναν πράξη βγήκαν κερδισμένοι, τότε έχει πολλές εναλλακτικές διαδρομές που οδηγούν στο ίδιο σημείο τερματισμού,

ΠΑΡΑΙΤΗΣΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ

Κ.Κ.